Trzydzieści cztery

Ronni
Każdy z chłopaków poszedł do siebie, a my zostaliśmy we trójkę. Postanowiliśmy, że pójdziemy do parku. Morgan nie odstępowała Louisa na krok.
- Tatusiu, tatusiu weź mnie na rączki.- prosiła mała. 
Louis nie mógł jej odmówić.Usiedliśmy ma jednej z ławek w parku, Morgan poszła się bawić na placu zabaw. Oparłam się o tors Louisa i patrzyłam jak moje maleństwo się bawi.
- Tęskniłem za wami.- powiedział Louis biorąc moją rękę.
- My za tobą też.
W ciszy patrzyłam w jego niebieskie oczy. Boże jak ja kocham tego człowieka. Podbiegła do nas Morgan.Wgramoliła się na kolana Louisa i jak najbardziej poważnie zapytała.
- Tatusiu a skąd się biorą dzieci?
Lou spojrzał na mnie zaszokowany, a ja na niego. Oboje nas zatkało.
- No wiesz Morgan... eee... na pewno muszą się bardzo kochać.- chyba szukał inspiracji bo rozglądał się po całym parku.- Córeczko chcesz waty?
Dobra, próbowałam zachować jakąś powagę, ale mina Morgan jak się zastanawiała nad tym co powiedział Louis była bezcenna.
- Ale ja kocham mojego króliczka i nie mamy dzieci.
- Widzisz kochanie, do tego musisz być starsza.
- Tatusiu, kupisz mi watę cukrową?- zapytała.
Louis z widoczną ulgą poszedł po watę. Pewnie jakby teraz poprosiła o słonia to też by jej kupił. Poszliśmy na obiad do pobliskiej restauracji i wróciliśmy na obiad. Morgan siedziała na dywanie w salonie i oglądała bajki, a ja i Louis leżeliśmy na kanapie. Co raz mój mąż całował mnie po szyji. Nagle podniósł się ze swojego miejsca, wziął mnie na ręce.
- Morgan oglądaj sobie bajeczki.- powiedział i zaczął wchodzić po schodach.
Położył mnie na łóżku w sypialni i zaczął całować. Oj ten mój Louis. Usłyszeliśmy pukanie do drzwi.
- Tatusiu zadzwonisz po wujka Hallego?- zapytała Morgan, nie wchodząc do pokoju.
- Po co córeczko?
- Bo wujek Niall, mówił że jak będziesz niósł mamusię do pokoju, to trzeba zadzwonić do któregoś z wujków żeby mnie zabrał. To co zadzwonisz do wujka Hallego?
Spojrzeliśmy na siebie i zaczęliśmy się śmiać.
Louis
Kiedy się uspokoiłem zadzwoniłem do Harry'ego, żeby przyjechał po Morgan bo ta się uparła. Kiedy Harry zabrał do siebie naszą córeczkę zadzwoniłem do Nialla.
- Powiesz mi coś ty nagadał dla Morgan?- zapytałem na wstępie.
- Ale o co chodzi?
- Wiesz, że ona mnie dzisiaj zapytała jak się dzieci robi?
- A o to. I wy pewnie mieliście zamiar jej to zademonstrować. Co wy byście beze mnie zrobili.
- Niall ty mnie lepiej nie wkurwiaj.- warknąłem do słuchawki.
- Stary idź sobie ulżyj a później dzwoń.
Miałem ochotę zabić tego blondynka. Wściekły się rozłączyłem. W salonie pojawiła się Ronni miała na sobie moją koszulkę. Zachłannie wodziłem wzrokiem od odsłoniętych nóg, przez jej już lekko widoczny brzuszek, do cwaniackiego uśmiechu na jej ustach. Ta kobieta była wyjątkowa i w każdym stopniu moja. Podszedłem do niej i wpiłem się w jej usta. Tym razem nikt nam nie przeszkadzał.
________________________________
Napisałam, i jestem z siebie dumna bo nawet nie jest taki zły. Mam nadzieję, że się wam podobał. Mile widziane komentarze i do następnego